مادر، دوست دارم چون کبوتری بر پنجره قلبت بنشینم و بال فروتنی برزمین بیفکنم.
دوست دارم که زلال کلامم را از مروارید ادب و مهر پر سازم وبر دل خسته ات ببارم.
دوست دارم که دست به دعا بردارم و خدا را به آیاتخودش بخوانم که «پروردگار من، پدر و مادرم را مورد لطف خود قرار ده،چنان که آنان در کودکی مرا پروراندند.»
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0